![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjYehehmts5xe9AmboM1TYp97RBIxoTHeRHy8vxIz45-T1sxYGBxX9O848brr2jeoYtxd9-aIJS8XhU0YZ7JNw0RqCFA1m2mT_RQf6UmMB-q-A-ZlvBdH4tdg0akVy7reuaivy6jKc3jQ/s320/BelgradOrmanindaYuruyus.jpg)
Hafta sonları bazen babam bizi Belgrad ormanına yürüyüş yapmaya götürüyor.
Yürüyüş yolu çook uzun; tam 6 kilometre; ben çok yoruluyorum.
Bu hafta Eylül'le ikimiz çok da koştuk.
Bir ara babam beni sırtında taşıdı, dinlendim.
Ama Eylül'ün o şansı olmadığı için yolun sonuna doğru cıvıttı; çok yoruldum diye mızırdandı.
Ödülümüz İstinye Park oldu.
En sevdiğimiz alışveriş merkezi orası.
Babam yine bizi yürüyüşe götürürse ve ödülü İstinye Park olursa hayır demem.
Anneannem, yürüyüşten sonra hasta oldu, beli tutuldu.